"Sen kimsin?"
Çok kuvvetli bir sorudur ve bir çok kişisel gelişim eğitiminde ve yazısında sorulduğunu görüyoruz. "Sen kimsin?" diye. Peki kişi bunu her zaman cevaplamaya hazır mıdır? Bu ve bunun gibi soruları cevaplayamazsa kendi gelişimi için ilerleyemez mi? Tartışılır tabi ama bence ilerler çünkü, nereye gittiğini bilmeden bile ilerleyebilirsin. Karşına çıkan tüm soruları bilmek zorunda değilsin. Bana göre gerçekten deneyimlemedikçe ve hissetmedikçe de zaten bilemezsin. Karanlığa dalmadan aydınlığı görmek çoğu zaman imkansız.
"Her şeyini yitirdiğinde, tüm isimlerini, tüm ünvanlarını, tüm paranı, sevdiklerini, arda kalan ne oluyor?"
Bir insanın hepsini birden aynı anda yitirmesi de bazen imkansız bazen de mümkün... Hatta sadece bir tanesi bile gitse hayatında bir şey kalmamış gibi hissetmiyor muyuz yaşadığımız travmadan dolayı.
"Her şeyini kaybettiğinde arda kalan ne oluyor?" Bu soru geçtiğimiz hafta boyunca pek çok kez zihnimde ve bedenimde dolaştı. Bu soru bence kendine gerçekten hissederek sorabildiğinde çok etkili.
"Sana hiç bir şeyin kalmamış gibi geldiğinde hayata biraz daha dalmaya cesaretin var mı?" Derin bir yas sürecindeysen çoğu zaman canın hiç bir şey istemez ve pek bir şeye cesaret edemezsin. Bazen de hayatta kalma iç güdün o kadar kuvvetli iliklerinde dolaşır ki imkansızı başarırısın.
"Aklın sorgularken, kalbin hissediyor mu?" "Zihninden, kalbine ve bedenine merakla inebiliyor musun?" Hiç bir şey bilmesen bile, bilinmezlikte ilerleyeye var mısın?" Her bir süreç, herkes için değişiktir. Hayat seni geliştirirken unutma ki, herkesin süreci farklıdır, bazen cevapları bileceksin, bazen de bilmeyeceksin. Bazen cavaplar en aydınlık anında gelecek, bazen de en karanlık, bazen de kesin bir cevabı olmayacak bedeninde yankılanan soruların çünkü, bu da sürecin ta kendisi. Hayatın içinde aşk ile devam etmek için kendine nazik ol ve kendini sev.
Seni seviyorum <3
Fotoğraf: Maya Gabeira